Nasze działania oparte są na idei wędrownictwa, której symbolem jest Wędrownicza Watra. Członkowie drużyny, którzy odbyli próbę wędrowniczą otrzymują naramiennik z wyhaftowaną watrą.
SYMBOLIKA WĘDROWNICZEJ WATRY
Ognisko - symbol ciepła, bliskości, więzi, domu, rodziny, wiedzy, energii. Ułożone w sposób skautowy, z którego wychodzą trzy płomienie - symbol dążenia ku doskonałości.
Najmniejszy płomień Watry to "siła ciała"- wędrówka to wysiłek fizyczny, który hartuje i wyrabia silną wolę. Wędrownik przekracza też granice swoich możliwości fizycznych- wszak w zdrowym ciele zdrowy duch.
Środkowy płomień to "siła rozumu"- wędrowniczy szlak to także wędrówka po różnych dziedzinach wiedzy i zainteresowań- wędrownik jest ciekawy świata i chce o nim wiedzieć jak najwięcej.
Najwyższy płomień to "siła ducha"- prawdziwym wędrownikiem jest bowiem ten który wyznaje i realizuje najwyższe uniwersalne wartości; i bezkompromisowo ich broni. Wszystkie one są zawarte w Prawie i Przyrzeczeniu Harcerskim a także w Kodeksie Wędrowniczym. Są one dla wędrownika fundamentami w budowaniu nienagannej moralnie postawy.
Polana ogniska- ułożone w gwiazdę tradycyjnym skautowym sposobem na długotrwałe palenie oznaczają zasady-elementy wędrowniczej pracy.
Pierwsze polano symbolizuje służbę. Wędrownik nie zamyka się w swoim środowisku, wychodzi w świat i szuka miejsc gdzie mógłby być pożyteczny, gdzie swoją energię mógłby wykorzystać na pomoc innym.
Drugie polano to "szukanie miejsca w społeczeństwie"- wędrownik to nie tylko harcerz ale także dobry uczeń, student, pracownik, mąż czy żona. Wędrownictwo ma przygotowywać do życia w normalnym świecie- do samorealizowania się poza harcerstwem. Wędrownictwo jest drogą a nie celem.
Trzecie polano Watry jest symbolem samodoskonalenia się- wędrownik jest już na tyle dojrzały, że potrafi podjąć samodzielnie pracę nad tym by być coraz lepszym. Wyznacza sobie kolejne granice własnych możliwości i dąży do ich przekraczania. Nigdy nie spocznie w dążeniu do ideału. Ale wie, że sama droga do niego czyni go coraz lepszym.
KODEKS WĘDROWNICZY
Wędrowanie to znacznie więcej niż przemierzanie kilometrów czy wytrwałość fizyczna. To sztuka wchłaniania życia, które nas otacza , to oczy i uszy otwarte , to tajemnica współodczuwania przyrody i człowieka. Wędrówką nie będzie przyspieszony tupot nóg , nadmiar krzykliwego humoru , lecz właśnie cisza wśród ciszy lasu , skupienie wobec wschodów czy zachodów słońca. To wyczucie wędrownik łatwo odszuka w sobie.
